NIEDZIELA Z KSIĄŻKĄ | LATAWCE, AGNIESZKA LIS | MIŁOŚĆ W KOLORZE BIELI, MAGDALENA TRUBOWICZ | WYDAWNICTWO CZWARTA STRONA

Ostatnio mogliście zauważyć, że jest mnie trochę mniej na blogu. Było to spowodowane sesją i chorobą, z której w sumie nie do końca się wyleczyłam i nadal mnie męczy. Mam nadzieję, że najbliższe dni przyniosą poprawę, bo naprawdę nie mam już siły męczyć się z kaszlem, katarem, bolącą głową oraz gardłem.
Dzisiaj chcę Was zaprosić na recenzję dwóch nowości od Wydawnictwa Czwarta Strona (klik!).

LATAWCE, AGNIESZKA LIS

Grzegorz ma kilka lat, gdy jego ojciec opuszcza rodzinę. Chłopiec został z matką, z którą z każdym rokiem coraz trudnej mu się porozumieć. Ojciec był mistrzem i autorytetem, matka jest łatwowierną, kochającą, uległą kobietą. Ona wybacza kolejne błędy, Grzegorz przekracza kolejne granice.

Myliłby się jednak ten, kto by uznał, że to zwyczajna opowieść o konflikcie pokoleń, toksycznych relacjach i braku zrozumienia. Bo „Latawce” to próba nieustannego poszukiwania wolności, tęsknota za nią. Ale czy Grzegorz  ją odnajdzie, czy też da się oszukać jej złudzeniu? W pewnej chwili chłopak dotkliwie się przekona, że jednak człowiek nie ma skrzydeł…

Agnieszka Lis w tej wspaniałej i wzruszającej książce udowadnia, że jest niezrównaną mistrzynią formy. Nielinearna konstrukcja, element zaskoczenia niemal na każdej stronie i oczywiście nieszablonowe zakończenie sprawiają, że od książki nie sposób się oderwać.

(Źródło: czwartastrona.pl)

Latawce to dramat psychologiczny opowiadający prawdziwą historię Grzegorza, który od momentu rozstania rodziców nie potrafi sobie poradzić z własnym życiem i otaczającym go światem. Nie może pogodzić się z rozpadem małżeństwa oraz wyprowadzką ojca z domu. 

Początkowo bardzo dobry uczeń z dnia na dzień staje się wyalienowany a otaczający go świat zdaje się emanować złem. Szuka pociechy w używkach, szczególnie w narkotykach. Matka, która jest nadopiekuńcza swoją nadmierną troską sprawia, że Grzegorz popada w coraz bardziej trudny dla zrozumienia dla niego świat. W pewnej chwili matka traci nad nim kontrolę oraz rzeczywisty kontakt. 

Historia poruszyła mnie do głębi. Z jednej strony miałam ochotę doprowadzić głównego bohatera do porządku, a z drugiej strony było mi go bardzo żal. Jednak osobą, która była najbardziej zaślepiona była matka chłopca. Jej ślepa i nadopiekuńcza miłość nie pozwalała na to, żeby chłopak poznał prawdziwe życie. 

Biorąc książkę do ręki nie spodziewałam tego, że wywoła u mnie aż takie emocje. Narkotyki to problem nie tylko tego, który bierze - to problem całej rodziny. Jednak moim zdaniem to nie uzależnienie od narkotyków było głównym problemem Grzegorza - było nim znienawidzenie otoczenia, w momencie, kiedy jego własny, mały świat legł w gruzach. 

Autorka w bardzo piękny i zmysłowy sposób pokazała wizję życia z perspektywy dwóch młodych ludzi. Warte dodania jest to, że te różne wizje nie zależą od pozycji materialnej, sytuacji rodzinnej czy zawodowej. Są one tylko i wyłącznie uzależnione od podejścia do życia i zaakceptowania go takim, jakm jest. 

Nie jest to lektura łatwa i przyjemna. Odważne ukazanie bólu i wszystkich problemów z jakimi stykamy się we współczesnym świecie nie należy do łatwych. To lektura na jeden wieczór, ale ogrom emocji wypływających z niej wystarczy na bardzo długo po skończeniu książki. 

MIŁOŚĆ W KOLORZE BIELI, MAGDALENA TRUBOWICZ

Dla kogo zabiją  dzwony kościelne?

Salon sukien ślubnych „Embarras” to miejsce jedyne w swoim rodzaju. To właśnie tutaj przeplatają się radości i smutki przyszłych panien młodych, co przyprawia o niejeden ból głowy jego właścicielki: Laurę, Elę i Kaję, które prowadzą rodzinny biznes.

Do salonu przychodzi właścicielka biura matrymonialnego „Kupidyn w spódnicy”, Wanda, w towarzystwie  Barbary – narzeczonej swojego byłego męża. Mają wspólnie wybrać suknię dla Barbary, która szykuje się do ślubu. Sprawa może wydawać się dziwna, ale tylko na pierwszy rzut oka, „Embarras” gości bowiem tylko osobliwych klientów. Oprócz nich, w pobliżu uroczych bohaterek kręcą się różni, szczerze zainteresowani nimi kawalerowie.

Druga część humorystycznej serii obyczajowej, która nie szczędzi czytelnikowi uśmiechów i wzruszeń.

(Źródło: czwartastrona.pl)

Miłość w kolorze bieli to zdecydowanie lektura łatwa, przyjemna i zabawna. Czyta się ją z niezmierną lekkością. Mówiąc szczerze nawet nie wiem, kiedy ja przeczytałam. Czas upłynął mi przy niej bardzo przyjemnie i szybko. 

Magdalena Trubowicz zabiera nas do salonu sukien ślubnych, który wbrew pozorom nie jest nudnym miejscem. Ten salon to zdecydowanie miejsce, gdzie chciałaby się znaleźć każda przyszła panna młoda. Klient jest tutaj zawsze na pierwszym miejscu. Ważna jest jego dieta, ulubiony kolor, a nawet znak zodiaku. 

Salon to rodzinny biznes, który jest prowadzony przez trzy kobiety, z których każda jest w pewnym sensie samotna. 

Mimo prostoty fabuły i trochę nierealnego zakończenia Miłość w kolorze bieli bardzo przypadła mi do gustu. Bardzo polubiłam bohaterów oraz ich niespotykane poczucie humoru. Książka rozluźnia czytelnika i wywołuje szczery uśmiech.

Książka zawiera wiele przemyśleń na temat miłości. Czy kobieta po sześćdziesiątce ma prawo do nowego życia ? Czy po pięciu latach, w którym związek opiera się głównie na rezygnowaniu z marzeń przez kobietę warto nadal w nim trwać ? Czy można "stworzyć mężczyznę idealnego" ? Pytań i dylematów jest tutaj zdecydowanie więcej. 

Najważniejsze w tej książce jest to, że niesie ze sobą przyjemność, jest lekka i bardzo zabawna. Bardzo przy niej odpoczęłam :)

Znaliście wcześniej te pozycje ?