ZACZYTANA FOTOGRAFKA #13

Jesień w pełni (chociaż za pasem już grudzień, więc bliżej do zimy), dlatego nie ma nic przyjemniejszego niż wieczory spędzone pod kocem z gorącą herbatą i dobrą książką w ręce. W ostatnim czasie sporo książek udało mi się przeczytać, dlatego dzisiaj postanowiłam podzielić się z Wami moimi wrażeniami na ich temat oraz zachęcić do lektury. 

"JEDNO MAŁE POŚWIĘCENIE" HILARY DAVIDSON, WYDAWNICTWO MUZA

Książka wciągnęła mnie właściwie od samego początku, dzięki dość lekkiemu stylowi autorki, a także ze względu na wątek ze zniknięciem Emily, który niezwykle mnie zainteresował. Myślę, że najmocniejszą stroną tej książki są jej bohaterowie, którzy zostali naprawdę dobrze wykreowani i każdy z nich ma swój odmienny charakter. Szczególnie zapadła mi w pamięć para detektywów - Sheryn i Rafael, a także główny bohater - Alex, którego trudna przeszłość i przeżycia bardzo mnie zaintrygowały i uważam, że dużo wniosły do historii.

Jeśli chodzi o samą fabułę i główną intrygę, to sprawa ma się odrobinę gorzej, bo o ile na początku byłam bardzo zaciekawiona jak potoczą się dalsze losy bohaterów, to później, gdy już powoli wszystko zaczęło się wyjaśniać mój entuzjazm trochę osłabł i lekko się rozczarowałam. Zakończenie wprawdzie było logiczne i dopracowane, ale mimo wszystko spodziewałam się czegoś bardziej ambitnego i zaskakującego.

"PO PIERWSZE JA. JAK DBAĆ O INNYCH NIE ZANIEDBUJĄC SIEBIE" EMMA REED TURREL, WYDAWNICTWO MUZA

Autorka w zrozumiały dla czytelnika sposób tłumaczy skąd biorą się zachowania „zadowalaczy”, jakie wydarzenia w życiu mogły wpłynąć na ukształtowanie takiej osobowości. Przytacza także sytuacje pacjentów, których spotkała w swoim gabinecie. Pod koniec rozdziałów nawiązuje także interakcje z czytelnikiem zadając pytania i nakłaniając do refleksji.

Jest to na pewno bardzo wartościowa książka i wiem, że będę do niej wracać, ponieważ poniekąd czuję się jej bezpośrednim odbiorcą.

"ŚWIĄTECZNE NAMIĘTNOŚCI" EDYTA FOLWARSKA, J.B.GRAJDA I INNI, WYDAWNICTWO AKURAT

Dziesięć autorek, dziesięć różnych historii i ten sam motyw przewodni. 

Jedne opowiadania są naprawdę świetne, takie które aż proszą się o rozwinięcie tematu i zrobienie z nich osobnej historii. Niczym jak u Kingi Litkowiec, która opowiadanie z antologii "Grzeczne Święta" pociągła dalej i mogliśmy przeczytać "Naomi". Lecz to nie wszystko ! 

Jednak w  antologii  są również opowiadania  takie... które po prostu są - nie są najgorsze ale do najlepszych też nie należą. 

Mimo,że opowiadania są krótkie, to bawiłam się świetnie !

"MILCZĄC JAK GRÓB" MAŁGORZATA ROGALA, WYDAWNICTWO CZWARTA STRONA

Małgorzata Rogala powraca w jak zwykle dobrym stylu. Główna bohaterka Monika Gniewosz, to znana nam z poprzednich serii policjantka, która żyła w toksycznym związku z mężem policjantem. Po tym, jak w wyniku bójki go postrzeliła, postanawia wraz z nastoletnią córką wyjechać z Warszawy i zamieszkać w małym miasteczku, dalekim od tego wielkomiasteczkowego zgiełku. Ma nadzieję odnaleźć tu spokój, ciszę i czas dla siebie i swojej córki.

Niestety, los bywa przewrotny i nawet w spokojnej dotychczas Pełni zdarzają się przestępstwa. Monika, zamiast wypoczywać, trafia w sam środek zbrodni i jak zwykle rzuca się w wir pracy.

Tajemnice, zagadki i klimat małego miasteczka, w którym wszyscy się znają i wszystko o sobie wiedzą. 

Monika nie ma łatwego zadania. Nie zna tu nikogo i nie wszystkim podoba się sposób, w jaki prowadzi śledztwo. 

Czy uda jej się znaleźć zabójcę? 

Fajny, lekki kryminał z wątkiem społecznym w tle. Czyta się szybko i z zainteresowaniem. Chociaż domyśliłam się tego, kto odpowiedzialny jest za te zbrodnie, nie zakłóciło mi to odbioru lektury. 

"ŚMIERĆ NIE UCIEKNIE" PRZEMYSŁAW BORKOWSKI, WYDAWNICTWO CZWARTA STRONA

"Śmierć nie ucieknie" to świetnie skonstruowany i trzymający w napięciu kryminał. Wszystko jest przemyślane w jak najdrobniejszym szczególe.

W najnowszej książce Borkowskiego znalazłam wszystko to co uwielbiam w kryminałach. Dobrą zagadkę, ciekawe śledztwo, stopniowo budowane napięcie, które punkt kulminacyjny osiąga w finale i ciekawe zwroty akcji.

Kiedy już myślałam, że rozgryzłam wszystko, autor za każdym razem udowadniał mi jak bardzo się mylę.

Jego lekkie pióro sprawia, że książkę czyta się szybko i przyjemnie. Jest idealna na jesienny wieczór. To naprawdę rewelacyjna książka, którą powinien przeczytać każdy fan tego gatunku!

"ĆWIARTKA SZYMBORSKIEJ, CZYLI LEKTURY NADOBOWIĄZKOWE. WYBÓR JACEK DEHNEL" JACEK DEHNEL, WISŁAWA SZYMBORSKA, WYDAWNICTWO ZNAK

Felietony, które przez czternaście lat ukazywały się na łamach prasy. Zbiór wszystkich prac, 562 teksty znajdziemy w wydaniu z 2015 r. „Wszystkie lektury nadobowiązkowe”. Obecne wydanie zawiera jej część, wybraną i opatrzoną słowem wstępnym przez Jacka Dehnela. Niestety owo słowo wstępne, bardzo mocno mnie rozczarowało i zdegustowało. Miałam wrażenie, że autor jakby usilnie próbuje osiągnąć literacki kunszt poetki. Wstęp uważam całkowicie za zbędny a osobiste didaskalia autora pod adresem wybranych felietonów, są dla mnie antypatyczne. Ale nie o wstęp mi tutaj chodzi. Szybko o nim zapominam i wracam do poetki.

Felietony Szymborskiej, to istne mistrzostwo myśli i pióra. Jej czytelnicza różnorodność jest tak imponująca, że trudno zaklasyfikować ją do jednej szuflady. Z szacunkiem, odnosiła się do każdej przeczytanej publikacji, nie tylko tej typowo beletrystycznej, ale również tej technicznej, kieszonkowej, ikonograficznej czy encyklopedycznej. Recenzje stały się swego rodzaju inteligentną rozmową, w której nie tylko „przemyciła” swe myśli, ciętą ripostę, cenne uwagi (te dobre i te złe), ale dała również coś od siebie, jakby swą literacką cząstkę. I tym sposobem nie dość, że poznajemy arcyciekawy wybór książek, to mamy możliwość wejścia do „prywatnego” świata Noblistki. Jej subiektywne opinie są wyjątkowe, pod każdym względem. I doceniam fakt, że otwarcie pisze, że pewnych publikacji nie powinno się drukować, a już tym bardziej czytać. „Nie będę udawać, że przeczytałam wszystko z należytą powagą”, to naprawdę mądre słowa, i nie są ironią, tylko świadomą wypowiedzią, bo jak sama podkreślała „czytanie to zabawa”. Co nie zmienia faktu, że czytała nawet poradniki „Jak mieszkać wygodniej” czy arcyciekawe „Terrarium”.

"TWOJA ANATOMIA. KOMPLETNY (I KOMPLETNIE OBRZYDLIWY) PRZEWODNIK PO LUDZKIM CIELE" ADAM KAY, WYDAWNICTWO INSIGNIS

To najnowsza książka byłego lekarza, obecnie autora bestsellerów, tym razem skierowana do młodszych czytelników, choć i ci starsi będą mieć kupę zabawy (powiem Wam, że i ja, w tym wieku sporo się dowiedziałam). Tryskająca poczuciem humoru i ciekawostkami na temat funkcji ludzkiego ciała wprawi was w osłupienie i przysporzy mnóstwo radości. Podzielona jest na działy odpowiadające kolejnym częściom ciała albo ich ważnym funkcjom, jak „Mózg", „Serce", „Oczy, uszy, usta, nos", „Życie i śmierć", „Rozmnażanie". W każdym z nich znajdziecie odpowiedzi na ważne i mniej poważne pytania, a zabawne obrazki Henry'ego Pakera wywołają uśmiech na twarzy. 

"Twoja anatomia" to skarbnica wiedzy podana w niezwykle przystępnej formie. 

"KATEDRY" CLAUDIA PINEIRO, WYDAWNICTWO SONIA DRAGA

Rodzina z blizną. Fanatyczna wiara. I poćwiartowane i spalone ciało nastolatki. Rodzinna tragedia i nierozwiązana przez trzydzieści lat zbrodnia. Narracje członków rodziny dziewczyny, jej sióstr, ojca, siostrzeńca czy przyjaciółki, próbujące zrekonstruować fakty po latach. Thriller, który wciągnęłam prawie jednym tchem, choć dla mnie był dość przewidywalny. 

Książka, która podejmuje temat religijnego fanatyzmu, który nie zaskoczył mnie swoim okrucieństwem, bo już od dawna wiem, że religia katolicka (i nie tylko katolicka) ma w sobie bardzo dużo zła. Czy mimo tego „Katedry” pochłonęły mnie totalnie? Tak! Czytałam z zapartym tchem i nie chcialam odkładać. A coś co było szczególnie ciekawe i utrzymywało dynamikę tej historii w napięciu była zmienna narracja bohaterów i ich różne punkty widzenia. Plus oczywiscie cały motyw religijny, usprawiedliwianie grzechu swoją wiarą, hipokryzja religii, pozory moralności, zmuszanie do zbiorowego myślenia w jeden określony sposób, bóg tak chciał i inne paradoksy paradoksów i wybiórcze kierowanie się przykazaniami boga.

"NAWIA. SZAMANKI, SZEPTUCHY, DEMONY" RAFAŁ DĘBSKI, MARTA KRAJEWSKA I INNI, WYDAWNICTWO UROBOROS

To bardzo emocjonująca książka związana z mitologią słowiańską. Przedstawia zarówno te bardzo znane kreatury, jak i te już bardziej zapomniane. 

Ukazuje głupotę ludzi oraz związane z nią konsekwencje. Pokazuje, że wszystko należy dobrze przemyśleć i nie ufać nieznajomym. Przybliża również fakt, że złe czyny niosą za sobą straszne następstwa. 

Zawarte w niej historie są świetnie przemyślane, bardzo wciągające i cudownie ze sobą współgrają. Znajdziecie tam opowiadania dobrze lub trochę mniej znanych autorów. Dzięki tej pozycji zdecydowanie sięgnę po teksty autorów, których dopiero dzięki niej poznałam. Książka mnie urzekła i dlatego jeszcze nie raz do niej powrócę! 

Mam nadzieję na więcej tego typu zbiorów, ponieważ ta tematyka bardzo mnie ciekawi. Odnajdziecie tam między innymi opowiadanie Katarzyny Bereniki Miszczuk związane z moją ukochaną serią KWIAT PAPROCI, jednak historia przedstawia losy dawnej szeptuchy Radomiły. Akcja opowiadań jest bardzo różnorodna, dzieje się w różnych miejscach oraz odmiennym czasie. Każde z nich zostało bardzo dobrze napisane i zdecydowanie wszystkie wciągają swym cudownym, słowiańskim i mniej lub bardziej mrocznym klimatem. 

Książka nadaje się dla tych, którzy pragną poznać tę tematykę lub pogłębić swoją wiedzę na temat szeptuch, dawnych wierzeń i słowiańskich potworów. Osoby, które czytały wcześniejsze utwory autorów, może ucieszyć fakt, że mają możliwość poznania historii związanych z ich książkami. Zbiór czytało mi się bardzo dobrze i muszę przyznać, że świetnie się przy nim bawiłam. Otrzymałam to, czego na ten moment potrzebowałam i jestem bardzo zadowolona z tego, że miałam możliwość zapoznania się z tymi cudownymi opowiadaniami.

"ZŁO W CMENTARNEJ GÓRZE" KONRAD CHĘCIŃSKI, WYDAWNICTWO MOVA

Cmentarna Góra - wioska otoczona mgłą tajemniczości, wiatrem duszności, nutką nadprzyrodzoności. Gdzie studnią podobno sam Belzebub nocami wychodził.

Historia w której przewija się mnóstwo bohaterów, trochę trupów i kilka wątków przy których jeżą się włosy na głowie.

Momentami miałam małe problemy, kiedy pojawiała się zbyt duża ilość bohaterów, przez co musiałam dawkować czytanie ale za to autor rewelacyjnie wplątał tajemnicze historie z przeszłości. Nie będę spoilerować co to za wątki ale było mrocznie i zatrważająco.

Mieszanka strachów, tajemniczości i wiejskiej aury przesiąkniętej złem. Tam, gdzie ludzie którzy im mniej wiedzą tym głośniej krzyczą i roznoszą plotki.

Jak dla mnie bardzo udany debiut. Chociaż w ogóle nie czuć, że to debiut. Autor podszedł bardzo szczegółowo i wręcz malowniczo do opisów co w przypadku tej lektury jest ogromnym plusem, bo aż czuć w niej każdy ruch, gest czy powiew mrocznego, wywołującego ciarki wiatru. Jedyne co to jak dla mnie tempo mogłoby być bardziej podrasowane ale nudzić się tu z pewnością nie będziecie. Lektura sprawdzi się idealnie na długie jesienno - zimowe wieczory.

"WIELKIE KSIĘSTWO GROTESKI" SZCZEPAN TWARDOCH, WYDAWNICTWO LITERACKIE

Pięć lat. Prawie czterdzieści niepokornych i prowokujących felietonów.

Krótkie formy, w których Twardoch rozprawia się z Polską, Śląskiem i światem.

Tematy, które poruszały Polaków od 2016 roku w soczewce Szczepana Twardocha. Autor Króla bez pardonu demaskuje lęki polskiej władzy, jej słabości i kompleksy. Przysłuchuje się temu, co mówi ulica i temu, co słychać na warszawskich bankietach.

PiS czy PO? Małżeństwa jednopłciowe – za czy przeciw? Komitet Obrony Demokracji i Radio Maryja. Powstanie warszawskie i oczywiście wielka dyskusja o autonomii Śląska.

Twardoch bez literackiej fikcji krytykuje, uwodzi bezkompromisowością i talentem polemicznym. Jednocześnie zaskakująco dużo opowiada o samym sobie – o krętej drodze do sukcesu, wizycie w hamburskiej „mordowni”, na Spitzbergenie i dopadającej go czasem potrzebie samotności.

"M. MĄŻ OPATRZNOŚCIOWY" ANTONIO SCURATI, WYDAWNICTWO SONIA DRAGA

Kontynuacja książki M. Syn stulecia, pierwszej części beletryzowanej biografii Benita Mussoliniego, która spotkała się z bezprecedensowym uznaniem krytyki.

Na początku 1925 roku najmłodszy premier w dziejach Włoch, człowiek, który wziął na siebie odpowiedzialność za morderstwo Matteottiego, jakby to był powód do dumy, leży nieprzytomny z bólu w kałuży krwawych wymiocin na podłodze swej garsoniery. Benito Mussolini, „syn stulecia”, który w 1919 roku, po poniesieniu druzgocącej porażki w wyborach, nie wychodził z redakcji swej gazety „Il Popolo d’Italia”, gotowy do dalszej walki ze swymi przeciwnikami, teraz, kiedy już zwyciężył na wszystkich frontach, wydaje się bliski śmierci, pokonany przez wroga atakującego go od wewnątrz, chorobę wrzodową.

Ta scena otwiera drugą część czarnej epopei faszyzmu spisanej przez Antonia Scuratiego w formie powieści dokumentalnej. Autor opowiada w niej o przemianie wodza w dyktatora i o tym, jak „poczwarka władzy przekształca się w motyla bezkresnej samotności”.

Najstarsi towarzysze partyjni Mussoliniego na jego oczach gryzą się ze sobą jak wściekłe psy, on jednak zdaje się nie widzieć tego, co ma obok siebie, jest wpatrzony w rzeczy odległe i okazałe, chce się mierzyć z Wielką Historią. Do rozstrzygania sporów między faszystowskimi hierarchami deleguje Augusta Turatiego, postać tragiczną, bo przywiązującą zbyt dużą wagę do przyzwoitości; zapomina, ile zawdzięcza Marghericie Sarfatti; stara się okiełznać temperament córki Eddy, wydając ją za mąż za Galeazza Ciano; generałom Badoglio i Grazianiemu powierza afrykańskie podboje przedstawiane przez faszystowską propagandę jako wiekopomną misję cywilizacyjną, a będące w rzeczywistości brudną wojną, prowadzoną także przy użyciu gazów trujących i obozów koncentracyjnych.

Tym razem autor jeszcze śmielej splata powieściową narrację z cytatami z autentycznych dokumentów dowodzących, że to, o czym pisze, zdarzyło się naprawdę. Swą opowieść prowadzi aż do roku 1932, do dziesiątej rocznicy marszu na Rzym.

Jak widzicie książek jest naprawdę dużo, a wśród nich wiele gatunków, więc na pewno każdy z Was znajdzie coś idealnego dla siebie. Mamy i kryminały i felietony i erotykę - do koloru, do wyboru. Mam nadzieję, że wpis ten zachęcił Was do jesiennej lektury :)

Co ciekawego aktualnie czytacie ? Jaki jest Wasz ulubiony gatunek literacki ?